There should be no fear of death, for the death of the body is but a gentle passing to a much freer life – Helen Greaves

At his best, man is the noblest of all animals; separated from law and justice he is the worst – Aristotle

What's in a name? That which we call a rose by any other name would smell as sweet - Shakespeare

சொல்வனம் – கவிதைகள்

May 29, 2018



பார்வைகள் தவிர்த்து
அனைவரும் என்னையே பார்ப்பதாய்த் தோன்றிய
எண்ணம் தவிர்த்து
பேருந்து இருக்கையில் அமர்கிறேன்
அலைபேசியின் செவிப்பொறியை
அவிழ்க்கத் தொடங்கி
உள்ளே வெளியே
உள்ளே வெளியே என
சிறிய சிக்கலைப் பிரிக்கப் பிரிக்க
பெரிதாய்ப் பின்னிக்கொண்ட சரடு
ஒரு சிறு பந்தைப் போல் ஆகிறது
அப்படியே கேட்கலாம்
எனக் காதில் செருகும்போது கவனிக்கிறேன்
பேருந்தில் இருக்கும் வேறெவரின் செவிப்பொறியும்
சிக்கலாயில்லை
அது தரும் இசையில் லயித்திருக்கும்
அவனும் அவளும் அதோ அவரும்
ஒரே அலைவரிசையைக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறார்களா
அவரவருக்குப் பிடித்த இசை என்னவாக இருக்கும்
மீண்டும் பின்னியிருக்கும் சரடைப் பிரிக்க
முயன்றிருக்கும் போதே
நிறுத்தம் வர இறங்குகிறேன்.
நாளை பார்த்துக்கொள்ளலாம்
பேருந்தில் இடம்பிடிப்பதையும்
சரடை நேராக்குவதையும்
பேருந்துப் பயணத்தில் பாட்டு கேட்பதையும்.
***

பி.எம்.எஸ். நாட்கள்
__
உலகம் சரியில்லை.
நாடு சரியில்லை.
வீடு குப்பையாக இருக்கிறது.
பொருட்கள் இரைந்து கிடக்கின்றன.
துணி துவைக்கத் தெம்பு இல்லை.
நான் மட்டுமே சமைக்க வேண்டுமா.
ஒருவருக்கும் பொறுப்பில்லை.
மனசாட்சியில்லை.
மனிதாபிமானமில்லை.
நள்ளிரவில் விழிக்கிறேன்.
தாரை தாரையாய் அழ வேண்டும்.
தலையணை பிடிக்கவில்லை.
எனக்கென்று யாருமில்லை.
எப்போது சாவேன்.
யார் அழுவார்கள்.
ஆவுடை அழுவாளா.
அவள் புடவை அழகாயிருந்ததே.
அவளும் அழகாக இருந்தாள்.
என்னைவிட.
நாளை எந்தப் புடவை அணியலாம்.
அவனுக்கு அந்நிறம் பிடிக்குமா.
பூ வாங்கி வைத்துக் கொள்ளலாமா.
நான் ஏன் சாக வேண்டும்.
இது யாரின் வாசம்.
யாரின் ஸ்பரிசம்.
என்னை அணைப்பது யார்.
அமிழ்த்துவது யார்.
மூச்சு முட்டுகிறது.
கண்கள் கிறங்குவதைப் போல்..


Read More...